Бас тарту құбылысы көбінесе белгілі бір әлеуметтік топтарда байқалады және ерекше жағдайларда өзекті болады.
Біз АИТВ-дан бас тарту көріністері талдау үшін қолжетімді себептерге негізделген келесі мақсатты топтарды қарастыруды ұсынамыз:
АИТВ-мен өмір сүретін адамдар, яғни осы аурудан зардап шеккендер (жұқтырған адамдардың жақын ортасының мүшелері) арандатушылық пен қарама-қайшы идеяларды білдіру арқылы назар мен қызығушылыққа қол жеткізетін адамдар.
 
Әрбір аталған топ өкілдерінің АИТВ-дан бас тартуын қалыптастыру механизмі әр түрлі болатыны анық.
АИТВ-мен өмір сүретін адамдарда бас тарту позициясы психологиялық қорғау механизмі бойынша екіге бөлінеді. Аурудың бар-жоғы фактісін тану қиын. Осындай дағдарыстық жағдайда психологиялық қорғаныс пайда болады "мүмкін емес!"деген, оны АИТВ-ға зерттеп-қараудың оң нәтижесі кезінде тестіден кейінгі кеңес беретін мамандар жиі көреді. Әдетте, бұл реакция ұзақ болмайды. Алайда, кейбір жағдайларда адам мұндай психотравматикалық жаңалықты ұзақ уақыт бойы қабылдай және "өңдей" алмайды. Адамға жағдайды елемеу, бала позициясында қалу әлдеқайда оңай болмақ (көрпе жамылып, ештеңеден қорықпаймын, ешкім мені көрмейді, ешкім маған тиіспейді дегендей).
АИТВ-мен өмір сүретін адамнан бас тарту ұстанымын анықтау АИТВ-инфекциясымен өмір сүру жағдайларына бейімделуге және осы ауру контексінде бейілділікті қалыптастыруға бағытталған маманмен (психологпен, психотерапевтпен) бірлесіп жұмыс істеуді талап етеді.
Бас тартудың ұқсас механизмін АИТВ- жұқтырған пациенттердің жақын ортасынан шыққан адамдар тобында байқауға болады.